Stefan Żeromski, doceniony za życia i uznany za wielkiego pisarza, był niewątpliwie autorytetem swoich czasów. Cieszył się zaufaniem społecznym, a jego wypowiedzi publicystyczne były przyjmowane z uwagą i zainteresowaniem. Pisarz często komentował nie tylko wydarzenia i zjawiska związane z życiem politycznym, ale także brał udział w dyskusjach o roli sztuki i pozycji artysty. W latach 20. XX w. starł się z nowinkami programowymi w literaturze i sztuce: awangardyzmem i – jak sam mówił – snobizmem pisarzy ślepo naśladujących nowości ze świata.