Rok 2008 został ustanowiony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej rokiem Zbigniewa Herberta. Wydarzenie to stało się impulsem do podjęcia przez Karima Martusewicza próby muzycznej interpretacji dzieł artysty. Do współpracy przy projekcie pomysłodawca zaprosił takich twórców, jak: Muniek Staszczyk (lider zespołu T. Love), Gaba Kulka, Adam Nowak (Raz, Dwa, Trzy), Sebastian Karpiel‑Bułecka (Zakopower). Dziesięć lat później, podczas koncertu „Herbert 3.0” zorganizowanego przez Polskie Radio, hołd artyście oddali m.in. Czesław Mozil, Mela Koteluk czy Krzysztof Zalewski. Z twórczością artysty mierzyli się już muzycy współcześni Herbertowi. Poeta początkowo sceptycznie odnosił się do pomysłów łączenia jego twórczości z muzyką. Uważał, że poezja nie potrzebuje dodatkowej oprawy. W roku 1982 poznał Przemysława Gintrowskiego – kompozytora nazywanego bardem „Solidarności”. Przeniesiona przez Gintrowskiego na scenę muzyczną twórczość Herberta spotkała się z akceptacją samego poety do tego stopnia, że nazywał siebie „Tekściarzem pana Gintrowskiego”. Artystów połączył sprzeciw wobec komunistycznej władzy oraz brak zgody na oportunizm.