W wierszach Leśmiana ludzkie istnienie nie jest statyczne. Przenikają się w nim różne wymiary bytu. Jest nieprzewidywalne, zmienne, tworzy się nieustannie. Poezja także tworzy się cały czas, niejako między słowami. Wielość form bytu domaga się wieloznaczności słowa. Toteż wiersz Jadwiga z tomu Dziejba leśna mówi o miłości, która przeistacza się w śmierć. Po niej przychodzi nicość. Jednak u Leśmiana nawet w nicości kłębią się wczesne formy życia. To zapowiedź jego bogactwa, przejaw jego nieskończoności.

W tej części cyklu lekcji, która została poświęcona nauce metody czytania i analizowania wierszy oraz opracowywania pisemnej interpretacji, zdobyte dotąd umiejętności zostaną przećwiczone na przykładzie wiersza Jadwiga Bolesława Leśmiana.