Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RSyjz48JmVZ4R
Panoramiczna fotografia przedstawia pejzaż. Linia horyzontu znajduje się pośrodku zdjęcia. Górną część stanowi lekko zachmurzone niebo oświetlone przez zachodzące słońce i zarys szczytów. Dolna część to gładka tafla wody, odbicie nieba w rzece i fragment trawiastego brzegu.

Efekty malarskie w poezji Młodej Polski. Kolor

Zachód słońca w Colorado
Źródło: Zach Dischner, Wikimedia Commons, licencja: CC BY 2.0.

Pisarze od zarania dziejów poszukiwali środków językowych, które pozwoliłyby im na takie oddanie słowem rzeczywistości, żeby wywołać u odbiorcy wyobrażenie opisywanego obiektu, zjawiska czy osoby. Chcieli „malować słowem”. Także młodopolanie chętnie sięgali po chwyty językowe sugerujące efekty o charakterze malarskim. Żeby stworzyć obraz za pomocą słowa, poeci budowali wieloplanowe kompozycje, przywoływali efekty światłocieniowe, operowali plamą bądź konturem. Najczęściej jednak sięgali po określenia kolorystyczne, które silnie oddziałują na zmysł wyobraźni.

Twoje cele
  • Dowiesz się, kto jest autorem toposu ut pictura poesis.

  • Wyjaśnisz, na czym polega „malowanie słowem”.

  • Wskażesz chwyty językowe stosowane przez młodopolan w celu uplastycznienia języka.

  • Wymienisz ulubione kolory poetów młodopolskich.

  • Omówisz, na czym polega malarskość wiersza Kazimierza Przerwy‑Tetmajera Na „Żelaznej drodze” pod Reglami.

  • Dokonasz przekształcenia fragmentu utworu poetyckiego na tekst prozatorski.