Hermeneutyka, wywodząca się ze starożytnej sztuki objaśniania, pojawia się wszędzie tam, gdzie potrzebna jest interpretacja. Sytuacja taka ma miejsce, gdy jasny niegdyś sens, staje się niezrozumiały. Interpretacja pośredniczy między utraconym sensem a człowiekiem, objaśnia mu go w ten sposób, aby miał on związek z jego doświadczeniem rzeczywistości.

Jest ona zatem czymś innym niż obiektywne poznanie – sens jest uzależniony od interpretacji, powstaje zawsze z perspektywy konkretnego interpretatora. W tej lekcji przyjrzymy się głównym przedstawicielom filozofii hermeneutycznej, by ustalić, w jaki sposób podejmują oni problem sensu, rozumienia, interpretacji oraz egzystencji człowieka.