W 1190 r. w Ziemi Świętej niemieccy krzyżowcy założyli zakon krzyżacki, czyli Zakon Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie. Początkowo było to zgromadzenie opiekujące się szpitalem. W 1198 r. Krzyżacy przekształcili się w zakon rycerski na wzór templariuszy i joannitów.
Pojawienie się Krzyżaków w Europie było elementem walki chrześcijańskich władców z ludami pogańskimi - w taki sposób trafili oni m.in. na wschodnie wybrzeża Bałtyku, aby wspierać piastowskich książąt w walkach z Prusami. Bardzo szybko okazało się jednak, że zakon krzyżacki ani myśli realizować cudzych planów; rosnące w siłę państwo zaczęło coraz mocniej zagrażać sąsiadom zarówno z południa, jak i ze wschodu.
Scharakteryzujesz, jak rozwijało się państwo krzyżackie i jakie zadania przypadały zakonnym braciom.
Wyjaśnisz, dlaczego Żmudź znalazła się w centrum zainteresowania Krzyżaków i co z tego wynikło.
Przeanalizujesz działania książąt litewskich w walce o władzę i wpływy w księstwie.