Opowieść Jarosława Haška o Szwejku to jedna z najzabawniejszych historii literackich wszech czasów. Jej śmieszność podszyta jest jednak goryczą. To bowiem także opowieść o wszechpotężnym państwie autorytarnym, bezsensownej wojnie, losach ludzi zniszczonych przez wojskową machinę. Wymowa tej powieści ma wyraźny antywojenny i pacyfistyczny charakter. Utwór jest pełen głębokiego sarkazmu wobec austro‑węgierskiego imperium, kultury militarystycznej i wojskowej tradycji. Wykpiwa wojsko i wojskowych, ośmiesza ich etos, obyczaje, ceremonie. Drwi z wojennej chwały i bohaterskich wzorców, ukazując wojnę jako absurd, którego ofiarą padają zwyczajni ludzie. Zdecydowanie występuje także przeciw ideologii monarchistycznej, będącej trzonem propagandy każdego państwa autorytarnego.
Omówisz, na czym polega antywojenność powieści Jarosława Haška.
Wskażesz i wyjaśnisz źródła humoru w analizowanych fragmentach powieści.
Przeanalizujesz przejawy ironii i sarkazmu w powieści Jarosława Haška.