Secesja to styl obowiązujący głównie w architekturze i rzemiośle na przełomie XIX wieku, charakteryzujący się wprowadzeniem do zdobnictwa wiotkiej organicznej linii oraz licznych motywów roślinnych. Wyspiański poznał tę sztukę podczas wyjazdów do Paryża i Wiednia. Do swoich dzieł wprowadzał tak lubiane przez secesję motywy florystyczne – najczęściej swojskie rośliny z otaczających go pól i łąk. Równocześnie chętnie utrwalał pejzaże, w tym także te wiejskie, na których uwieczniał chłopskie zagrody. Jego żona Teofila pozowała mu do portretów ubrana w chłopskie kaftany, których wzory stylizował na secesyjne ornamenty. Potrafił połączyć wyrafinowaną, wiotką linię secesyjną z motywami ludowymi.