Fizyka cząstek elementarnych zajmuje się poszukiwaniem najmniejszych, niezłożonych cząstek, z których zbudowany jest Wszechświat. Całkiem niedawno, 4 lipca 2012 r., naukowcy ogłosili odkrycie kolejnej takiej cząstki – tzw. bozonu Higgsa. Pasjonaci fizyki zareagowali na tę informację w różny sposób. Optymiści wpadli w euforię: byli przekonani, że teraz ludzkość jest już naprawdę blisko poznania wszystkich cząstek, z których składa się Wszechświat. Natomiast sceptycy stwierdzili, że kolejne odkrycie oznacza tylko jedno – nigdy nie będziemy całkowicie pewni, że wiemy już o Wszechświecie wszystko. Za jakiś czas zaskoczy nas kolejne odkrycie.
Warto pamiętać, że sceptycy nie próbują nas przekonać, iż nasza wiedza o świecie jest z założenia błędna. Mówią natomiast, że nigdy nie możemy być całkowicie pewni tego, co wiemy. Optymistów i sceptyków różni stosunek do wiedzy. Sceptyk to ktoś, kto powątpiewa. Twierdzenia, które słyszy, nigdy nie wydają mu się wystarczająco uzasadnione, a argumenty – nie dość przekonujące. W tym materiale poznasz filozoficzne źródła postawy sceptycznej – doktrynę starożytnych sceptyków, którzy sformułowali szereg argumentów dowodzących tezy, że twierdzenia naukowe są zawsze niepewne.
Zrekonstruujesz spór o możliwość zdobycia wiedzy pewnej między dogmatyzmem a sceptycyzmem.
Scharakteryzujesz starożytne źródła sceptycyzmu epistemologicznego – pirronizm i szkołę sceptyków.
Przeanalizujesz typowe argumenty sceptyków przeciwko możliwości poznania.
Zastosujesz tropy sceptyczne do oceny twierdzeń naukowych.