Staruszka, kobieta szalona, nestorkanestorkanestorka rodu, stateczna matrona – w malarstwie i literaturze utrwalono różne wizerunki kobiecej starości. Mimo że procesy starzenia się dotyczą zarówno kobiet, jak i mężczyzn, to jednak kulturowo dotykają one bardziej kobiet. W kulturze dominuje bowiem negatywny stereotyp, który wiąże się z samotnością i poczuciem społecznego wykluczenia. Pełna niedołężności starość może być groteskowa, wzbudzać litość lub pożałowanie. Z czasem kobiety przestają pełnić swoje dotychczasowe funkcje społeczne, ale dzięki doświadczeniu czy umiejętności oceny świata z dystansu, mają do przekazania swoje „mikrohistorie”. Na przestrzeni epok były one portretowane w różnych tekstach kultury. Motyw starości w przewrotny sposób wykorzystuje Tadeusz Różewicz w wierszu Opowiadanie o starych kobietach.