Prowadzone przez Arabów podboje w Afryce doprowadziły ich na początku VIII w. do nadmorskiej miejscowości Septem (Ceuta), skąd przeprawili się oni na Półwysep Iberyjski. Na ziemiach obecnej Hiszpanii i Portugalii panowali Wizygoci, ale ich królestwo wstrząsane było kryzysami i walkami wewnętrznymi. W wyniku najazdów muzułmańskich w połowie VIII w. imperium arabskie rozciągało się na niemal całym Półwyspie Iberyjskim poza Pirenejami oraz Górami Kantabryjskimi (rejonem Asturia‑León), gdzie ocalała arystokracja wizygocka utworzyła Królestwo Asturii. Podboje Karola Wielkiego przyczyniły się do powstania Marchii Hiszpańskiej, przekształconej następnie w Królestwo Nawarry oraz Hrabstwo Barcelony, po rozpadzie imperium karolińskiego praktycznie niezależne. W 1031 r. upadł kalifat kordobański. Wydawało się, że uniezależnione od bagdackiego kalifatu muzułmańskie państwa umocnią się na tych terenach, ale w następnych stuleciach chrześcijańskim władcom udało się pokonać Arabów i odzyskać Półwysep Iberyjski.
Wyjaśnisz, czym była rekonkwista.
Scharakteryzujesz, jak przebiegał podbój państw arabskich na Półwyspie Iberyjskim.
Przeanalizujesz, dlaczego władcy chrześcijańskich państw z Półwyspu Iberyjskiego zdecydowali się szukać nowych terenów podboju poza tym regionem.