Jesienią 1814 r. w Wiedniu udało się stworzyć rzecz bez precedensu w historii: w gronie jeszcze niedawno wrogich wobec siebie mocarstw europejskich osiągnięto porozumienie w sprawach nowych granic wewnętrznych i ogólnych reguł kontynentalnego porządku. Mało tego - wśród polityków doszło do zmiany sposobu myślenia i postępowania. Narodziła się nowoczesna dyplomacja, która okazała się skuteczniejsza od rozwiązań siłowych. Podstawą układu pokojowego było pojednanie między pokonaną Francją i uczestnikami koalicji antynapoleońskiej, dające szansę na trwały pokój. Nie bez powodu ukuto wtedy pojęcie „koncertu mocarstw”. U jego podłoża leżały trzy – niekoniecznie łatwe do pogodzenia - zasady: równowagi sił, legitymizmu i sowitego opłacenia wysiłku wojennego zwycięzców.