Jedną z fundamentalnych zasad demokracji jest prawo do wyboru przedstawicieli. Systemy demokratyczne w państwach kształtowały się w różnych okresach rozwoju społecznego i gospodarczego. Oznaczało to, że z czasem przyznano prawa wyborcze coraz większym grupom społecznym, przyjmowano różne sposoby głosowania i przeliczania głosów na mandaty. Państwa, które swoje systemy demokratyczne zaczęły budować w XVII i XVIII wieku, wprowadziły prosty sposób wybierania przedstawicieli, nie biorąc pod uwagę poziomu reprezentatywności społeczeństwa w parlamencie. Dotyczy to państw anglosaskich o dość dużym poziomie naturalnego dotrzymywania zobowiązań. W XIX wieku zaczęły pojawiać się inne sposoby przeliczania głosów na mandaty. Zaczęto stosować formuły wyborcze, dzięki którym większa część obywateli mogła czuć się bezpośrednio reprezentowana w parlamencie. Pojawienie się zinstytucjonalizowanych partii politycznych, które reprezentowały poszczególne grupy społeczne, również wpłynęło na nowe sposoby powoływania parlamentu.