Pobieranie i oddawanie wody jest podstawową zdolnością wszystkich komórek żywych. Miarą tej zdolności jest potencjał wody utrzymywany w roztworze wewnątrzkomórkowym. Główną rolę w procesach związanych z ruchem wody w układach biologicznych odgrywa zjawisko osmozy. Podczas osmozy cząsteczki wody przemieszczają się przez selektywnie przepuszczalną błonę komórkową zgodnie z gradientem potencjału wody. Zatem kierunek przepływu wody odbywa się z miejsca o wyższym potencjale wody do miejsca o niższym potencjale wody. Rośliny pobierają wodę z podłoża przez korzenie, w których komórkach panuje niższy potencjał wody niż w roztworze glebowym. Dzięki zjawisku osmozy i różnicy potencjałów wody w układzie gleba–roślina woda samoczynnie napływa do organizmu rośliny.