Kiedy Legiony stały się zbędne
Kryzys Legionów Polskich we Włoszech, utworzonych za zgodą Napoleona Bonapartego, był całkowicie niezależny od zaangażowania i męstwa walczących w nich żołnierzy. Gdy nadszedł polityczny koniec ich formacji, Polacy mieli na koncie współudział – niekiedy kluczowy – w mniejszych i w wielkich zwycięstwach Francuzów we Włoszech (pod Marengo w 1800 r.) oraz nad Renem (pod Hohenlinden w 1800 r.). Po pokoju z Austrią w Lunéville (1801 r.) i z Anglią w Amiens (1802 r.) Polaków pod wodzą Kniaziewicza i Dąbrowskiego ogarnął kryzys moralny. Podawano się masowo do dymisji, zdarzały się samobójstwa. Napoleon Bonaparte zadbał o znalezienie żołnierzom absorbującego zajęcia: wysłał ich do kolonii francuskiej na San Domingo, by zwalczali lokalne powstanie niepodległościowe. Czy mogli uniknąć wówczas tego losu? Jakie postawy względem niego przyjmowali?
Wyjaśnisz, dlaczego polscy legioniści znaleźli się na Haiti i jak zostali tam przyjęci.
Ocenisz skutki militarnego zaangażowania Polaków we Włoszech i w Niemczech po objęciu przez Napoleona Bonapartego osobistych rządów we Francji (od 1799 r.).