R1dpUfwQpaaa7
Obraz przedstawia pejzaż morski. W centralnej i prawej części obrazu znajduje się wzburzone morze. Pływają po nim szarpane falami trzy galeony. Po lewej stronie znajduje się wysoki brzeg, na którym stoi kilka osób. Obserwują one, co dzieje się na morzu.

Romantyczna wizja rzeczywistości na podstawie fragmentu ballady Świteź Adama Mickiewicza

Ludolf Bakhuizen, Rozbicie okrętów w czasie sztormu 1‑3 marca 1694 r., ok. 1694
Źródło: Muzeum Narodowe w Warszawie, domena publiczna.
Adam Mickiewicz Świteź

[...]
Tak w noc, pogodna jeśli służy pora,
Wzrok się przyjemnie ułudzi;
Lecz żeby w nocy jechać do jeziora,
Trzeba być najśmielszym z ludzi.

Bo jakie szatan wyprawia tam harce!
Jakie się larwy szamocą!
Drżę cały, kiedy bają o tym starce,
I strach wspominać przed nocą.
[...]

swit Źródło: Adam Mickiewicz, Świteź, [w:] tegoż, Poezje, t. 1, Kraków 1922.

Tak pisze Adam Mickiewicz w balladzie Świteź, której akcja rozgrywa się nad jeziorem położonym niedaleko Nowogródka. W Balladach i romansach (1822) litewskie jeziora nie są tylko tłem rozgrywających się wydarzeń czy elementem krajobrazu, który kusił swoją malowniczością. „Wabią te wody obietnicą miłości, ale i straszą grozą śmierci. Święte są – wszakże kryją w swych toniach odwieczną wierność ojczyźnie i pamięć najwyższego dla niej oddania [...] – lecz i brzemienne okropnością, niezbadane, niedocieczone, zwodnicze”*Bachórz*.

Bachórz
Twoje cele
  • Przypomnisz sobie, jakie znaczenie romantycy przypisywali naturze.

  • Wyjaśnisz, jaką funkcje w balladzie Świteź pełni woda.

  • Przeanalizujesz balladę Świteź Adama Mickiewicza, zwracając uwagę na właściwą ścieżkę analizy i interpretacji.