Nauka jest napędem rozwojowym cywilizacji. To umiejętność uczenia się, stosowania narzędzi, poszukiwaniu rozwiązań oraz przewidywania skutków spowodowała, że 200 tysięcy lat temu na Ziemi pojawił się Homo sapiens (Człowiek rozumny).

Już od zarania dziejów ludzie uczyli się, obserwując otoczenie, a przyroda stanowiła dla nich jeden z głównych elementów skupiających uwagę. Wiedza co, gdzie i jak pozwalała im na znalezienie pożywienia, wybranie najdogodniejszego miejsca do zamieszkania czy ochrony przed żywiołami przyrody. Kiedy utworzyły się struktury – społeczeństwa i państwa, wiedza o otoczeniu była kluczem do ich rozwoju lub przeciwnie - upadku. W ten sposób geografia, choć jeszcze nienazwana i nieokreślona jako nauka, okazywała się nad wyraz potrzebna. I mimo upływu czasu oraz rozwoju technologii, rola tej dyscypliny nauki nadal jest ważna, zwłaszcza dzisiaj, kiedy stoimy u progu wielkich zmian zachodzących w przyrodzie.