Hetmani Stanisław Żółkiewski oraz Jan Karol Chodkiewicz weszli na trwałe do panteonu polskich bohaterów narodowych. Rzeczywiście obaj doprowadzili polsko‑litewskie siły do spektakularnych zwycięstw. Żółkiewski dowodził wojskami, które w 1610 r. pod Kłuszynem pokonały armię rosyjską, a następnie wkroczyły do Moskwy. Pięć lat wcześniej wojska Chodkiewicza pobiły znacznie liczniejsze siły szwedzkie w bitwie pod Kircholmem. Pomimo wielkich sukcesów obaj hetmani nie ustrzegli się życiowych błędów. Nie zawsze nawet cieszyli się uznaniem w oczach sobie współczesnych. Ich sławę ugruntowały dopiero dramatyczne wydarzenia, do których doszło podczas wojny z Turcją w latach 1620–1621. Śmierć obu hetmanów oraz ich heroiczna postawa przypominały potomnym o czasach świetności Rzeczpospolitej. Polacy wybaczyli im różne słabości, a podkreślali cechy, które uważali za godne naśladowania.