Jerozolima w czasach Jezusa była miastem przeludnionym i bardzo rozległym, w którym koncentrowało się życie religijne i polityczne. W tej rzymskiej prowincji dominowała kultura rolnicza, większość mieszkańców uprawiała ziemię albo zajmowała się pasterstwem. Rolnictwo niestety stało na niskim poziomie, gdyż skalista gleba wymagała wiele pracy. Nie przez przypadek więc Jezus głosząc swoje nauki, odwoływał się do realiów, które dotyczyły tych dwóch sfer. Dowodzi tego m.in. przypowieść o siewcy, wyjaśniająca prawdy wiary za pomocą historii o człowieku, który rzucał ziarna na różne podłoże.