W twórczości dramaturgicznej Gabrieli Zapolskiej sytuacje komediowe mieszają się z tragicznymi, a komizm łączy się z gorzką refleksją na temat społeczeństwa. Sceny, które mogą być odczytywane jako humorystyczne,  ukazują poważne problemy społeczne. Pisarka przedstawia współczesny sobie świat w przejaskrawiony sposób, wyolbrzymiając ludzkie występki i głupotę. Lekkość jej sztuk jest pozorna: Zapolska wyśmiewa nędzę moralną i brak wyższych uczuć, jednocześnie zwracając uwagę na to, jak niewiele może zdziałać człowiek kierujący się w życiu sprawiedliwością i dobrocią.