Luksemburgowie to ród rządzący w średniowieczu w hrabstwach Limburgii i Luksemburgu, w Rzeszy Niemieckiej, w Czechach, na Węgrzech i w Brandenburgii. Wywodzili się z Lotaryngii i mówili po francusku, ale dynastyczną karierę cesarską rozpoczęli na gruncie niemieckim. Tytuł władcy Świętego Cesarstwa Rzymskiego przysparzał tylko splendoru, nie dodawał realnych uprawnień. Odmiennie było w przypadku korony czeskiej – gwarantowała ona rzeczywistą władzę, po którą sięgnął za namową i protekcją cesarza jego syn Jan Luksemburski. W 1310 r. został on wybrany na króla Czech i dynastia Luksemburgów rządziła tam do 1437 r., czyli do śmierci wnuka Jana, Zygmunta Luksemburskiego.