Jak narodził się nowy teatr i antydramat?

Szczególną pozycję w myśli filozoficznej XX wieku zajął egzystencjalizm, wywodzący się z przekonania o specyficznej sytuacji współczesnego człowieka, który po II wojnie światowej zatracił wiarę w porządek świata i w Bożą Opatrzność – nie ma już wyższego celu wyznaczającego kierunek jego wędrówki. Musi na nowo pojąć sens życia oraz znaleźć dla siebie miejsce w świecie. Teatralnym odpowiednikiem tego modnego nurtu stał się teatr absurdu. Jego przedstawiciele, posługując się językiem groteski, mówili o poczuciu bezsensowności egzystencji oraz o absurdalności świata.