Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R1Q3qMxUHyspb

Seria Lymana, Balmera, Paschena, Bracketta

Czy to nie ciekawe?

W XIX wieku odkryto widma liniowe różnych pierwiastków, między innymi pokazane na ilustracji widmo wodoru. Ówcześni fizycy nie mieli pojęcia, jak takie widma powstają. Sprawa stała się jeszcze bardziej zagadkowa, gdy szwajcarski matematyk Johann Balmer w 1885 roku metodą prób i błędów odkrył dziwny wzór na długości fal poszczególnych linii widmowych wodoru. Długość fali kolejnej linii wyraża się wzorem , gdzie wyznaczona doświadczalnie stała  wynosi 364,6 nm, a  to liczba naturalna większa od 2. Zagadkowa i niezrozumiała postać tego wzoru była dla Balmera i jemu współczesnych prawdziwym zaskoczeniem. Dziś już potrafimy w prosty sposób wyjaśnić wzór Balmera. Jeśli chcesz poznać to wyjaśnienie, to zapraszamy do dalszej lektury.

RVGaqqNk2jXK4
Rys. a. Widmo wodoru.
Twoje cele
  • poznasz budowę atomu i mechanizm emisji promieniowania przez atom,

  • zrozumiesz, jak powstają serie widmowe wodoru,

  • zrozumiesz, czym jest graniczna długość fali serii widmowej,

  • przeanalizujesz procesy związane ze zmianą energii atomu wodoru,

  • wykorzystasz zdobytą wiedzę do rozwiązania problemów i zadań.