Jak rozumieć określenie „fundament poznania”? Jeśli jest ono jakimś aktem lub procesem, dzięki któremu zdobywamy wiedzę o nieznanych nam wcześniej przedmiotach, to na czym ten proces może się opierać? Czy takim fundamentem jest byt, czyli wszystko to, co istnieje? A może rzeczywistość jest tak naprawdę wytworem naszej świadomości? Miałoby to jednak oznaczać, że prawdziwym fundamentem poznania jesteśmy my sami – nasz rozum? Że możemy poznać tylko to, co sami wcześniej ufundowaliśmy? 

Są to pytania, które dotyczą zarówno teorii poznania, jak i ontologii, a mówiąc konkretniej – tego, w jaki sposób rzeczy odnoszą się do umysłu. Czy poznając, odwzorowuję w umyśle pewną rzecz? A może, abym mógł ją poznać, mój umysł musi najpierw stworzyć jej ideę ? W tej lekcji zapoznasz się z głównymi stanowiskami filozofii lingwistycznej, zgodnie z którą jedyną drogą rozwiązania zarysowanych wyżej problemów jest filozoficzna refleksja nad językiem. To język bowiem jest fundamentem naszego doświadczenia rzeczywistości.