Czy można poświęcić „człowieka” w imię „Człowieka”? Spojrzenie Hegla na relację jednostki i społeczności
Motyw poświęcania jednostki dla dobra ogółu jest w naszej kulturze wszechobecny. Zapewne jest ci znany z historii, malarstwa, literatury, a nawet z filmów, w których często pada sakramentalne: „Idźcie, ja go zatrzymam!”. Oczywiście taka postawa jest analizowana także w filozofii, gdyż wiążą się z nią ważne pytania moralne i egzystencjalne. Czy możemy poświęcić jednostkę (lub jednostki) dla dobra ogółu? Jeśli tak, to w jakich sytuacjach? A nade wszystko: w jaki sposób i w jakich kategoriach oceniać ich poświęcenie?
Akurat pod tym względem stanowisko wręcz skrajne zajął Hegel, którego historiozofia jest niczym innym, jak ustawicznym poświęcaniem wszystkich ludzi, jacy kiedykolwiek przyszli na świat.
Poznasz kluczowe pojęcia Heglowskiej historiozofii.
Przeanalizujesz poszczególne fazy Heglowskiej filozofii dziejów jako procesu racjonalnego i koniecznego.
Ocenisz rolę jednostki w ogólnie rozumianym procesie dziejów.
Przedstawisz Heglowskie argumenty na rzecz konieczności poświęcenia człowieka dla dobra ogółu, czyli rozważania Hegla na temat relacji pomiędzy jednostką a ogółem.