Zdjęcie przedstawia stado zebr stojących na sawannie. Przypatrują się obserwującej ich lwicy.
Regulacja liczebności w układzie drapieżnik–ofiara
Mięsożerna lwica szykuje się do polowania na roślinożerne zebry. To przykład relacji między drapieżnikiem a ofiarą.
Źródło: Avel Chuklanov, unsplash.com, domena publiczna.
U podstaw drapieżnictwa jako interakcji międzygatunkowej stoi uśmiercanie innych zwierząt (czyli ofiar), których ciała służą za pokarm drapieżnikowi. Ten rodzaj eksploatacji wywiera wielki wpływ na dynamikę zaangażowanych populacji i na zachodzące w nich przemiany ewolucyjne.
Twoje cele
Zrozumiesz, dlaczego szczyt liczebności drapieżników następuje później niż szczyt liczebności ich ofiar.
Wyjaśnisz zmiany liczebności populacji w układzie „zjadający–zjadany”.
Sformułujesz wnioski na podstawie analizy modeli interakcji drapieżników i ich ofiar.
Ocenisz, jaki wpływ na populację rysia kanadyjskiego miałoby znaczne zmniejszenie się populacji zająca bielaka.