W życiu każdego człowieka zdarzają się sytuacje, w których zachęca się go do szukania mądrości, zgłębiania tajemnicy i rozwikływania zagadek. Mądry człowiek to ten, który umie się przyznawać, że wie niewiele i popełnia błędy. Prawdziwie mądry chce je naprawiać, by swojej egzystencji nadać sens. Doceniając znaczenie mądrej refleksji, porównuje się ją do pereł rzucanych przed wieprze. W naszym świecie oddzielanie tego, co prawdziwe, od tego, co jest zwiedzeniem, nie jest łatwe. Zatarciu uległy granice poznania, a nadmiar swobody interpretacyjnej wielokrotnie nie sprzyja budowaniu niepodważalnej wiedzy. Są jednak dzieła, które sprzyjają jej poszukiwaniu. Niektóre teksty brzmią jak głosy autorytetów, mędrców. Chcemy ich słuchać. Często zachłannie. Dla wielu uczestników kultury taką niezwykłą księgą jest Biblia. Wśród artystów słowa szczególne zainteresowanie Pismem Świętym wyraził Czesław Miłosz. Poeta przełożył na język polski wiele tekstów biblijnych, np. starotestamentową Księgę Psalmów, a z Nowego Testamentu Ewangelię św. Marka i Apokalipsę św. Jana.