Wielka wojna z zakonem
Dzięki zawarciu unii polsko‑litewskiej król Władysław II Jagiełło był w stanie skutecznie odpierać krzyżackie ataki na Wielkie Księstwo. W 1390 r. Krzyżacy wraz ze sprzymierzonym wówczas księciem litewskim Witoldem Kiejstutowiczem bezskutecznie oblegali Wilno, bronione przez polską załogę.
Dwa lata później w trakcie negocjacji w Ostrowie Jagielle udało się przeciągnąć stryjecznego brata na swoją stronę. W 1398 r. Litwa i zakon zawarły traktat saliński, na mocy którego Żmudź ponownie została oddana Krzyżakom. Jednak w 1409 r. Żmudzini podnieśli bunt przeciwko zakonowi, a ich działania wsparł Witold. Był to jeden z bezpośrednich powodów wybuchu rok później wielkiej wojny Polski i Litwy z zakonem krzyżackim.
Wyjaśnisz, jak doszło do wybuchu wielkiej wojny Polski i Litwy z zakonem krzyżackim.
Opiszesz, jak wyglądały działania wojenne strony polskiej i krzyżackiej w 1410 roku.
Wymienisz powody, dla których wojskom polsko‑litewskim nie udało się zdobyć krzyżackiej stolicy – Malborka.
Ocenisz korzyści, jakie uzyskało państwo polsko‑litewskie po bitwie pod Grunwaldem.