Z dziejów polskiej emigracji politycznej od Wielkiej Emigracji do rewolucji 1905 r.
Powstanie Królestwa Polskiego jako pokłosie Kongresu Wiedeńskiego mogło się wydawać ziszczeniem marzeń Polaków o własnym państwie. Królestwo Polskie było jednak połączone unią personalną z Rosją. Każdorazowy car Rosji piastował urząd króla w Królestwie Polskim. Dla cara, który chciał pozyskać ziemie Księstwa Warszawskiego, utworzenie zależnego od siebie Królestwa Polskiego było bardzo korzystne. Jedyną rzeczą, która przeszkadzała carowi Aleksandrowi I, była konstytucja nadana Królestwu Polskiemu w myśl decyzji kongresowych. Ten eksperyment konstytucyjny szybko się zakończył, car przestał przestrzegać zapisów ustawy zasadniczej, co doprowadziło do powstawania organizacji spiskowych, a ostatecznie do wybuchu powstania listopadowego w 1830 roku.
Emigracja, lubo z narodu wyszła i pod tym względem cząstkę jego stanowi, niekoniecznie ma charakter narodom właściwy.
Źródło: Wiktor Heltman, „Demokrata Polski” 1841, nr 31, t. III, s. 242.
Wskażesz przyczyny Wielkiej Emigracji.
Scharakteryzujesz kolejne fale emigracji politycznej z ziem polskich.
Przedstawisz kierunki emigracji i jej natężenie.
Ocenisz znaczenie emigracji.
