Sposób postrzegania świata przez podmiot liryczny w wierszu Introdukcja Stanisława Grochowiaka
Lepszy jest katastrofizm bez katastrofy, niż katastrofa poprzedzona najwznioślejszą sielanką. Chyba tak.
Źródło: Stanisław Grochowiak.
Turpizm w poezji Stanisława Grochowiaka to posługiwanie się brzydotą jako środkiem ekspresji artystycznej. Wiersze poety nie wynikają z chęci epatowania niezwykłymi, pozaestetycznymi skojarzeniami, lecz mają głęboko etyczne korzenie. Antyestetyczne obrazy w poezji Stanisława Grochowiaka odsłaniają istotne zjawiska składające się na pełnię ludzkiej egzystencji, których przemilczać lub omijać nie można. „Nie wszystek minę” wypowiedziane przez poetę można potraktować jako wyznanie artysty, który wie, że w swojej poezji zapisał prawdziwe życie. Czy rzeczywiście?
Ocenisz swoją wiedzę i umiejętności, wykonując zadania z przygotowanego zestawu ćwiczeń.
Postawisz tezę interpretacyjną i spróbujesz ją udowodnić.
Wykorzystasz kontekst historycznoliteracki w interpretacji tekstu poetyckiego.
Porównasz funkcjonowanie estetyki turpizmu w tekstach poetyckich.
Wykorzystasz opracowania teoretyczne do podnoszenia swoich kompetencji poznawczych.