R1MhmZOfU9KOy
Zdjęcie przestawia kobietę w pracującą w laboratorium. Jest ona zwrócona bokiem do obiektywu, ma ciemne włosy i przezroczyste okulary o niebieskich zausznikach. Jest ubrana w biały fartuch, a na rękach ma niebieskie rękawiczki. Wkłada próbki do przyrządu laboratoryjnego. W tle znajdują się inne przyrządy laboratoryjne.

Mapowanie genomu człowieka

Mapowanie opiera się na opracowywaniu szczegółowych map chromosomów, które ukazują sposób położenia znanych nam genów, jak również tych sekwencji DNA, których funkcji jeszcze nie znamy. Do mapowania genomu wykorzystuje się dwie metody: mapowanie fizyczne i genetyczne. Mapowanie genomu przeprowadza się w laboratoriach genetycznych z wykorzystaniem zaawansowanych technik i sprzętu.
Źródło: National Cancer Institute, Unsplash, domena publiczna.

Mapowanie genomu to przyporządkowanie konkretnych genów do określonych miejsc we wszystkich chromosomach danego organizmu. Dotychczas poznano genomy setek gatunków organizmów. Wśród nich są genomy bakterii, np. Escherichia coli czy Helicobacter pylori. Ustalono również sekwencję genomu nicienia Caenorhabditis elegans, muszki owocówki (Drosophila melanogaster), kilku gatunków ryb, myszy domowej  (Mus musculus) i szczura wędrownego (Rattus  norvegicus). W 2003 r. ogłoszono zakończenie sekwencjonowania ludzkiego genomu z trafnością 99,9%. Zajęło ono 10 lat i kosztowało setki milionów dolarów. Dlaczego mapowanie genomów i ich sekwencjonowanie jest tak kosztownym i pracochłonnym przedsięwzięciem?

Twoje cele

  • Określisz, czym są mapa genetyczna i mapa fizyczna.

  • Opiszesz sposób konstruowania map genetycznych.

  • Ocenisz znaczenie Projektu poznania genomu ludzkiego (Human Genome Project) dla rozwoju biotechnologii i medycyny.

Przeczytaj