Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RYDR2dxlXmcjQ
Na fotografii okrągła, kolczasta szyszka żeńska wollemii szlachetnej w kolorze zielonym, znajdująca się na końcu iglastej gałązki.

Ogólna charakterystyka roślin nagonasiennych

Szyszka żeńska wollemii szlachetnej (Wollemia nobilis) – gatunku będącego przedstawicielem roślin nagonasiennych. Do lat 90. XX w. okazy o podobnych cechach morfologicznych znane były jedynie z zapisu kopalnego. W 1994 r. żywe osobniki tego gatunku odkryto w południowo-wschodniej Australii, w pobliżu Sydney. Wollemia szlachetna zaliczana jest do tzw. żywych skamieniałości.
Źródło: Vlad Proklov, Flickr, licencja: CC BY-NC 2.0.

Rośliny nagonasienne, inaczej nagozalążkowe (Gymnospermae), to gromada roślin nasiennych (Spermatophyta), licząca obecnie ok. 800 gatunków. Przedstawiciele nagonasiennych występują w lasach równikowych, na terenach pustynnych i półpustynnych, w lasach strefy umiarkowanej, borealnych lasach iglastych oraz na obszarach wysokogórskich. Do nagonasiennych zaliczane są współcześnie występujące najwyższe drzewa świata: sekwoja wieczniezielona (Sequoia sempervirens), dorastająca do ok. 110 m wysokości, i mamutowiec olbrzymi (Sequoiadendron giganteum), którego wysokość może wynieść nawet ok. 100 m. Naturalne stanowiska tych drzew znajdują się w Kalifornii w USA. Występujące we florze Polski gatunki roślin należące do nagonasiennych to m.in. sosna zwyczajna (Pinus sylvestris), świerk pospolity (Picea abies) i jodła pospolita (Abies alba).

Twoje cele
  • Wyjaśnisz pojęcie roślin nagonasiennych (nagozalążkowych).

  • Przedstawisz główne cechy roślin nagonasiennych.

  • Omówisz budowę gametofitu i sporofitu roślin nagonasiennych.