Na przestrzeni wieków wielu wybitnych europejskich pisarzy korzystało z intertekstualnych zabiegów, wyraźnie naśladujących styl charakterystyczny
dla konkretnych dzieł (jak np. Biblia), epok oraz swoich wielkich poprzedników
(jak np. Homer). W ten sposób wielu autorów usiłowało zbudować odpowiedni klimat lub sieć skojarzeń, a nawet prowadzić swoistą grę intelektualną z czytelnikiem czy innym autorem oraz włączyć się w żywy nurt tradycji literackich i artystycznych. Jednym z mistrzów takiej stylizacji był Adam Mickiewicz:
Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiegoKsięgi Narodu Polskiego. Od początku świata aż do umęczenia narodu polskiego
1. Na początku była wiara w jednego Boga, i była Wolność na świecie. I nie było praw, tylko wola Boga, i nie było panów i niewolników tylko patryarchowie i dzieci ich.
2. Ale potem ludzie wyrzekli się Boga jednego, i naczynili sobie bałwanów, i kłaniali się im, i zabijali na ich cześć krwawe ofiary, i wojowali za cześć swoich Bałwanów.
3. Przeto Bóg zesłał na bałwochwalców największą karę, to jest niewolę.
4. I stała się połowa ludzi niewolnicą drugiej połowy, chociaż wszyscy pochodzili od jednego Ojca. Bo wyrzekli się tego pochodzenia, i wymyślili sobie różnych Ojców; jeden rzekł, iż pochodzi od ziemi a drugi od morza, a inni od innych.
Przykład stylizacji biblijnej, jaką są Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego Adama Mickiewicza, unaocznia nam jej kwintesencję artystyczną.
Wyjaśnisz, czym jest stylizacja.
Wskażesz wybrane rodzaje stylizacji w tekstach.
Określisz, czemu służą poszczególne typy stylizacji.