Dla generacji Kazimierza Przerwy‑Tetmajera koniec XIX wieku jawił się niczym koniec świata. Niektórzy nie potrafili wyobrazić sobie, jak będzie wyglądał świat w przyszłości i czy w ogóle będzie istniał. Wobec szybko postępujących przemian społecznych, przewrotów naukowych i filozoficznych, jutro stawało wciąż pod znakiem zapytania. Na gruncie tych nastrojów narodziła się postawa dekadencka, wedle której cywilizacja europejska dążyła do upadku.