Rdt3QpgoGLBDG
Fotografia przedstawiająca peroksysom w kardiomiocycie noworodków szczura. Liczne zielone, fluorescencyjne pęcherzyki na tle czarnego tła. Peroksysomy to mikroorganella kształcie owalnym bądź sferycznym. W komórce roślinnej peroksysomy znajdują się w bezpośrednim kontakcie z chloroplastami i mitochondriami i stykają się z powierzchniami ich błon

Peroksysomy – rodzaje i funkcje

Peroksysomy zostały odkryte dopiero w latach 60. XX w. Dokonał tego belgijski uczony Christian de Duve, który w 1974 r. otrzymał Nagrodę Nobla za badania nad właściwościami tych organelli komórkowych.
Źródło: Evgeniy Ukraine, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 4.0.

Woda utleniona, czyli nadtlenek wodoru (HIndeks dolny 2OIndeks dolny 2), to środek o właściwościach bakteriobójczych, który jeszcze do niedawna był powszechnie stosowany do odkażania ran (obecnie uznawany jest za substancję nadmiernie drażniącą). Zapewne pamiętasz, że miejsce zranienia po zwilżeniu wodą utlenioną pokrywało się obfitą pianą. Reakcja ta była wynikiem działania enzymu (katalazy), występującego w peroksysomach. Peroksysomy, choć niewielkie i z tego powodu nazywane niegdyś „mikrociałami”, pełnią istotną rolę w reakcjach utleniania różnych substratów. Jest to możliwe dzięki zawartym w peroksysomach enzymom. Wspomniana wyżej katalaza podczas kontaktu wody utlenionej z tkankami skóry rozkłada nadtlenek wodoru do wody i tlenu. Ten ostatni – wydzielając się w postaci pęcherzyków – powoduje pienienie i niszczy bakterie beztlenowe.

Twoje cele
  • Omówisz budowę i występowanie peroksysomów.

  • Wyjaśnisz rolę enzymów zawartych w peroksysomach roślinnych i zwierzęcych.

  • Przeprowadzisz doświadczenie, które pozwoli ci wykryć obecność katalazy w komórkach roślinnych i zwierzęcych.