W epoce romantyzmu rozpowszechnione było przekonanie, że poezja i biografia jej twórcy powinny stanowić jedność. Zacierała się granica między sztuką a życiem realnym. We wstępie do pierwszej części Nie‑Boskiej komedii Zygmunt Krasiński zwraca uwagę, że poezja romantyczna może stwarzać pozory piękna, które nie jest potwierdzone biografią autora. Dostrzegając ten rozdźwięk, poeta sformułował znane do dziś powiedzenie: Przez ciebie płynie strumień piękności, ale ty nie jesteś pięknością. Rozrachunek z pełną fałszu i sztuczności poezją romantyczną jest głównym tematem pierwszej części utworu Krasińskiego, która nazywana jest również dramatem rodzinnym.