Obywatel i obywatelstwo – z tradycji historycznej
W Słowniku etymologicznym języka polskiego Wiesława Borysia przeczytamy, że słowo „obywatel” przywędrowało do języka polskiego z języka czeskiego, w którym „obyvatel” oznaczało „mieszkańca”. Od XIV w. „obywaciel” oznaczał w języku polskim stałego mieszkańca jakiegoś terenu lub miasta, a z czasem pojęcie to rozszerzyło swoje znaczenie na „członka społeczeństwa danego państwa”.
Współcześnie „obywatelstwo” oznacza formalnoprawną więź jednostki z państwem, z której wynikają dla tej jednostki określone prawa i obowiązki.
Czy wiesz, jak znaczenie pojęć „obywatel” i „obywatelstwo” zmieniało się na przestrzeni wieków? Od czego zależało, kogo nazywano obywatelem i jakie konsekwencje wiązały się z posiadaniem takiego statusu?
Rozważysz znaczenie pojęć „obywatel” i „obywatelstwo” na przestrzeni wieków.
Wyjaśnisz najważniejsze zmiany, jakie zaszły w rozumieniu tych pojęć i ich okoliczności.
Scharakteryzujesz poglądy filozofów na rolę obywatela w państwie (John Locke, Georg Hegel, Alexis de Tocqueville).
