Badanie wpływu przewodników z prądem na zachowanie igły magnetycznej
Czy to nie ciekawe?
W 1820 roku Oerstedt wykonał słynne doświadczenie z igłą magnetyczną w pobliżu przewodnika pokazując, że po włączeniu prądu w przewodniku igła zmienia kierunek. To proste doświadczenie pokazuje, że przewodnik z prądem wytwarza pole magnetyczne.
Oczywiście, Ziemia wytwarza pole magnetyczne, którego nie da się wyłączyć. Wobec tego wszelkie eksperymenty, które będziemy wykonywać badając wpływ przewodnika z prądem na igłę magnetyczną, muszą brać pod uwagę obecność ziemskiego pola magnetycznego. Czasami obecność tego pola można sprytnie wykorzystać. W jaki sposób? Dowiesz się tego czytając niniejszy e‑materiał.
W tym e‑materiale:
zrozumiesz, czym jest zasada superpozycji pól magnetycznych,
zastosujesz tę zasadę do wyznaczania wektora indukcji magnetycznej w przypadku dwóch źródeł pola magnetycznego,
wyjaśnisz metodę wyznaczania - za pomocą igły magnetycznej - wartości indukcji magnetycznej pola, którego źródłem jest przewodnik z prądem,
opiszesz budowę i działanie przyrządu zwanego busolą stycznych, który umożliwia wyznaczenie wartości wektora indukcji dla pola magnetycznego Ziemi,
przeprowadzisz doświadczenie w wirtualnym laboratorium, w którym - przy użyciu busoli stycznych - samodzielnie wyznaczysz wartość wektora indukcji dla pola magnetycznego Ziemi.