Czechy, pozostając, w przeciwieństwie do Polski, częścią cesarstwa niemieckiego, w XIII w. uniknęły rozbicia dzielnicowego i zachowały jedność polityczną. Władcy tego kraju otrzymali dziedziczny tytuł królewski (1198 r.) i zostali zaliczeni do grona elektorów Rzeszy. Po podbojach terytorialnych króla Przemysła Ottokara II Czechy czasowo zyskały dostęp do północnych wybrzeży Morza Adriatyckiego. Czeski król Wacław II zdobył polską koronę, a jego syn - Wacław III pozostawał przez rok królem Węgier.

Jednak zdobycze terytorialne i polityczne Czechów nie były trwałe, a wpływowa dynastia Przemyślidów wymarła w 1306 roku. Znacznie solidniejsze były osiągnięcia gospodarcze: rozwój miast czeskich i wprowadzona w 1300 r. waluta - grosz praski, pozostająca do połowy XVI w. najpopularniejszą monetą obiegową i przeliczeniową w środkowej Europie.