Zdjęcie przedstawia szarego nietoperza na czarnym tle, który posiada włochaty, jasnobrązowy tułów, od którego odchodzą na boki rozłożyste, błoniaste skrzydła. Szkielet tych skrzydeł jest w kolorze czerwonym, a błony pomiędzy nimi są szare. Z tyłu ciała znajduje się para niewielkich nóżek. Nietoperz ma niewielką głowę, mały, podłużny pyszczek i niewielkie oczy, natomiast uszy ma stojące, długie i szpiczaste.
Narządy lokomotoryczne zwierząt
Nietoperze (Chiroptera) to jedyne ssaki zdolne do aktywnego lotu. Rozpiętość ich skrzydeł waha się od ok. 15 cm (u ryjkonosa malutkiego – Craseonycteris thonglongyai) do 1,7 m (u kalonga – Pteropus vampyrus). Powierzchnie lotne tworzone są przez elastyczne błony skórne rozpięte między bokami ciała a kończynami przednimi i tylnymi, u niektórych ciągnące się aż do ogona. Na zdjęciu wielkouchy nietoperz Townsenda (Corynorhinus townsendii).
Źródło: Thomas Nagel, Wikimedia Commons, domena publiczna.
Jedną z podstawowych cech organizmów zwierzęcych jest zdolność do przemieszczania się. U zwierząt wykazujących najniższy poziom rozwoju ewolucyjnego (gąbek, parzydełkowców, płazińców i nicieni) ruch związany ze zmianą położenia jest wynikiem skurczów mięśni zlokalizowanych w całym organizmie. Bardziej rozwinięte bezkręgowce oraz kręgowce mają narządy umożliwiające im aktywne poruszanie się. Ich budowa ma ścisły związek ze środowiskiem i trybem życia.
Twoje cele
Scharakteryzujesz narządy lokomotoryczne bezkręgowców.
Porównasz budowę obręczy barkowej różnych kręgowców.
Rozróżnisz obręcze miedniczne u poszczególnych grup kręgowców.
Wykażesz związek budowy kończyn kręgowców z pełnioną funkcją oraz ze środowiskiem i trybem życia.