Przeczytaj
Zdolność zwierząt do aktywnej zmiany położenia wykorzystywana jest do zdobywania pokarmu, poszukiwania odpowiednich siedlisk, czynnej lub biernej obrony przed zagrożeniami czy procesów związanych z rozmnażaniem. Organizmy zwierzęce wykształciły wiele różnorodnych narządów służących im do przemieszczania się.
Narządy lokomotoryczne bezkręgowców
Narządy lokomotoryczne kręgowców
Najbardziej zaawansowaną ewolucyjnie grupą zwierząt są kręgowce. Jedną z podstawowych cech charakteryzujących ten podtyp strunowców jest występowanie chrzęstnego lub kostnego szkieletu wewnętrznego, w którego skład wchodzą szkielet osiowy (czaszka i kręgosłup) oraz szkielet obręczy i kończynkończyn.
Większość kręgowców ma dwie pary kończyn, których szkielet opiera się na obręczach (pasach): barkowejbarkowej (podpierającej kończyny przednie) i miedniczejmiedniczej (podpierającej kończyny tylne). U czworonogów obie obręcze są połączone z kręgosłupem. Obręcz barkowa najczęściej składa się z obojczyków, łopatek i kości kruczych, natomiast w skład obręczy miednicznej wchodzą kości biodrowe, łonowe i kulszowe. Do kości kończyn i obręczy przyczepione są mięśnie szkieletowe, które umożliwiają kręgowcom sprawne poruszanie się w różnych środowiskach życia.
Kończyny kręgowców uległy różnym przekształceniom w zależności od trybu życia i środowiska, w którym bytują.
Słownik
części ciała kręgowców pełniące różnorodne funkcje, głównie lokomotoryczne
układ elementów kostnych stanowiący podparcie dla kończyn przednich kręgowców
układ elementów kostnych stanowiący podparcie dla kończyn tylnych kręgowców
parzyste narządy stawonogów pełniące funkcje lokomotoryczne, czuciowe, pokarmowe lub kopulacyjne