Pierwszą zmianą, którą sofiści wnieśli do filozofii, był ich stosunek do prawdy. Byli relatywistami poznawczymi, więc wezwani, by np. rozwiązać spór o smak potrawy, starali się dowieść, że obaj sprzeczający się mają rację. Człowieka uważali sofiści za jedynego rozstrzygającego o prawdziwości sądów. Równie relatywny stosunek mieli do spraw etyki, sprzeciwiali się jej zasadom, twierdząc że istnieje różnorodność poglądów na dobro, odwagę i cnotę.