Przywódcy państw totalitarnych kojarzą nam się ze zbrodniarzami, którzy utrzymują się przy władzy jedynie dzięki likwidowaniu swoich politycznych przeciwników. Oczywiście, czytając o działaniach Hitlera, Stalina czy obserwując dzisiejsze działania Kim Dzong Una, trudno zaprzeczyć, że jest to jeden ze sposobów utrzymania władzy. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że w pierwszej kolejności likwidowani są współpracownicy lub konkurenci, którzy cieszą się dużą społeczną sympatią.

Przywódcy państw totalitarnych, a zwłaszcza ich twórcy, to osoby obdarzone dużą charyzmą, dzięki której udaje im się zdobyć władzę. Przyjrzyjmy się trzem przywódcom państw totalitarnych, którzy zdobyli władzę po II wojnie światowej i przez budowanie kultu własnej osoby rządzili trzema komunistycznymi państwami. Zwróćmy uwagę zarówno na ich osobiste cechy, które pozwoliły im zdobyć poparcie szerokich, niekoniecznie do końca świadomych grup społecznych, jak i na okoliczności, które pomogły im w zdobyciu władzy, i rządy, wydawałoby się, wbrew interesom społecznym.