Idiomy jak „gwóźdź do trumny” albo „już po ptakach” są dla nas zrozumiałe, ponieważ znajomość kodu językowego pozwala interpretować je właściwie. Obcokrajowcy, nawet znakomicie władający językiem polskim mają problem z rozumieniem idiomów, homonimów, a także metafor. Z tego powodu, autorem przekładów poezji na język danego kraju najczęściej zostaje poeta wychowany w języku tego kraju, tzw. „native speaker”. Właściwe rozumienie wieloznacznych komunikatów, zależy od kontekstu, ale również od tradycji językowych. Tylko „żyjąc” w określonym języku można podążać za następującymi w nim przemianami, „łapać w lot” i „chwytać niuanse” każdej wypowiedzi.

Z czego wynikają nieporozumienia językowe? Co nam utrudnia właściwe zrozumienie komunikatu? Kiedy i w jakim celu używamy wieloznacznych wyrazów i sformułowań?

Znajomość kodu językowego umożliwia właściwą interpretację komunikatu, w określonej sytuacji. Jednak złożone wypowiedzi są często wieloznaczne i może to wynikać z zamysłu nadawcy, szczególnie gdy jest on autorem. Filozofia i literatura pozostawiają odbiorcy duży zakres swobody w interpretowaniu treści. Poezja stawia sobie za cel uzyskanie maksymalnej wieloznaczności, przy jednoczesnej kondensacji.