Wyrażenia wymierne wymagają zawsze określenia założeń, które gwarantują,  że w mianowniku takiego wyrażenia nie pojawi się wartość zero. Czy zastanowiło Cię  dlaczego z zerem w matematyce wiążą się liczne kłopoty i kto odkrył zero? Wbrew powszechnym przekonaniom, że zero jest używane w matematyce tak samo długo, jak inne liczby, warto wiedzieć, że zarówno cywilizacja grecka, jak i rzymska nie używały symbolu zera. Początkowo w systemie pozycyjnym w miejscach, w których występował brak określonej cyfry na danej pozycji, zostawiano puste miejsca. Jednak prowadziło to do licznych nieporozumień i niejednoznacznych sytuacji.

W systemie babilońskim (ok. $\text{III w p. n. e.}$) puste miejsca zaczęto wypełniać dwoma małymi trójkącikami. Z kolei Majowie używali zera w swoim skomplikowanym kalendarzu. Jednak zero, którego używamy współcześnie, zostało wynalezione w Indiach i rozpowszechnione przez matematyków arabskich. W siódmym wieku naszej ery hinduski matematyk Brahmagupta ustalił zasady arytmetyczne dotyczące działań zawierających zero, jednak nie rozstrzygnął problemu dzielenia przez zero.