Był rok 1851. Przeżywającym kryzys cesarstwem chińskim zatrzęsła kolejna tragedia. Miliony chłopów z południowo‑zachodnich prowincji chwyciło za broń i zaczęło występować przeciwko bogatym feudałom i urzędnikom dworskim. Był to najkrwawszy konflikt XIX w. – pochłonął ponad 20 mln ofiar i mimo że metody walki, które stosowali rebelianci, były rodem ze średniowiecza, stłumiono go dopiero po wielu latach. W tym samym czasie na pekińskim dworze pojawiła się nikomu nieznana córka mandżurskiego urzędnika. Mała Orchidea wygrała konkurs na cesarską nałożnicę. Wkrótce potem wydała na świat syna, który okazał się jedynym męskim potomkiem niedomagającego władcy. Ten ostatni zresztą wkrótce zmarł, co otworzyło ambitnej wdowie drogę do zawrotnej kariery. Cixi – bo takie imię przyjęła cesarzowa po tym, jak zasiadła na tronie chińskim – rządziła niemal pół wieku. Nie był to jednak szczęśliwy czas dla potężnego niegdyś imperium. Borykało się ono z problemami wewnętrznymi, a dodatkowo musiało jeszcze stawić czoła ekspansji mocarstw europejskich, Stanów Zjednoczonych i Japonii. Nie tylko Chiny zmagały się z rywalizującymi potęgami, również Afryka i Indie stały się ich celem.