Na podstawie globalnych sondaży wiemy, że ludzie są coraz częściej zmartwieni i smutni, a w wielu regionach spada poziom odczuwanego szczęścia. To zadziwiające, że w świecie pełnym bogactwa, dóbr materialnych czy zdobyczy techniki, ludźmi często kieruje lęk, niepokój, strach, a w konsekwencji coraz częściej zapadają oni na zaburzenia psychiczne, w tym przede wszystkim depresję. W związku z coraz większym uszczerbkiem zaufania społecznego dochodzi do utraty bliskich relacji. Czas, który mógłby być spędzony w gronie rodziny i przyjaciół, poświęcamy na konsumpcję (konsumpcjonizm), pracę (pracoholizm), szukając pocieszenia w jedzeniu czy w zakupach (zakupoholizm). W najgorszym wypadku dochodzi do uzależnień od alkoholu, narkotyków czy leków. To paradoks skłaniający do refleksji, dlaczego współczesny człowiek jest podatny na tak wiele psychicznego cierpienia w epoce komfortu i zamożności.