– pisał Cyprian Norwid w liście do Józefa Bohdana Zaleskiego w maju 1867 roku. Miał świadomość, że był traktowany jako poeta „osobny”. Jego wszechstronna działalność artystyczna nie spotkała się z uznaniem publiczności i krytyków. Czerpał bowiem z tradycji romantycznej, ale zachował twórczą niezależność i odmienność, na które czytelnicy nie byli przygotowani. Norwidowska koncepcja poezji została dostrzeżona i doceniona dopiero w epoce Młodej Polski. Intryguje do dziś.