Tajemnicze przepowiednie, dziwne epidemie, kazirodcze związki, powracające postaci zmarłych, lewitacja i niezwykle wynalazki – wszystko to składa się na mit miasteczka Macondo, które stało się symbolem Ameryki Łacińskiej. To jeden z najwspanialszych mitów stworzonych przez literaturę.

Sto lat samotności jest arcydziełem na skalę światową. Powieść kolumbijskiego pisarza Gabriela Garcíi Márqueza ukazała się w 1967 roku i uważana jest za drugą po Don Kichocie najważniejszą książkę w hiszpańskim kręgu kulturowym. Przetłumaczona
na 35 języków, sprzedana w ponad 50 milionach egzemplarzy, fascynuje bogactwem fantastycznego świata, niezwykłymi postaciami w zaklętym kręgu powtarzających się losów. Powieść ta wpłynęła na powstanie nurtu realizmu magicznego i niezwykłą popularność literatury iberoamerykańskiej na całym świecie. Zachwycali się nią pisarze, artyści i prezydenci. W niezwykłej opowieści o powstaniu i upadku Macondo i rodu Buendiów, skazanego na wiek samotności, odbija się burzliwa historia Kolumbii i uniwersalna historia ludzka o poszukiwaniu miłości i zmaganiu się z samym sobą.