Obce najazdy, których skutki w XIII w. odczuły wszystkie grupy ludności podzielonej Polski, unaoczniały fatalny stan kraju. Źródeł klęsk słusznie upatrywano w politycznym rozdrobnieniu Polski. Cały czas żywa była tradycja Królestwa Polskiego i jego potęgi, przypadającej na szczególnie wychwalane czasy Bolesława Chrobrego. Polaków łączyła również jedność polskiej prowincji kościelnej (metropolii gnieźnieńskiej), której granice obejmowały ziemie znajdujące się niegdyś pod bezpośrednim panowaniem Bolesława Krzywoustego. Wreszcie zwornikiem polskiego społeczeństwa było także wspólne dla wszystkich dzielnic prawo zwyczajowe.
Wyjaśnisz, na czym polegały „układy na przeżycie” zawierane między książętami piastowskimi i w jaki sposób wspierały one próby zjednoczenia ziem polskich.
Opiszesz etapy jednoczenia ziem polskich w drugiej połowie XIII w.
Scharakteryzujesz, jaką rolę w próbach zjednoczenia odgrywał Kościół katolicki i kult świętych.
Przeanalizujesz, na jakiej podstawie królowie czescy rościli sobie prawo do korony polskiej.